مدح و مناجات با حضرت عباس علیه السلام
آواز عـشق بی‌تـو صدایی نداشـته‌ست قبل از تو عشق راه به جایی نداشته‌ست جـان ادب بـدون تو نـایی نداشـتـه‌ست دنـیای بی‌تـو هـیچ صفـایی نداشته‌ست با تو طلوع عشق و ادب را رقم زدند غـم را ز قلب‌های مـحـبـان قـلـم زدند نام تو اولـیـن قـسـم پـاک عـالـم اسـت ایمان تو شبـیه قـدم‌هـات مـحکـم است در حسرت لبان تو لبهای زمـزم است از تو هرآنچه می‌شنوم باز هم کم است نامت ز کـودکی به لب ما تـرانـه بود عـبـاس عـشق بود عـلـم‌ها بـهـانه بود ای سر به زیر پـیـش تو والا مـقـام‌ها ای مــقــتـدای قــاطــبـۀ بــا مــرام‌هــا بــالاسـت پـرچــم تـو کــنــار امـام‌هـا لال انـد در مـقــابـل مـدحـت کــلام‌هـا در راه عشق چیره به بی‌حاصلی شدیم گـفـتـیم یا حـسین و ابـوفـاضـلی شدیـم در شرق و غرب حضرت مشگل گشا تویی در شهر درد کوچۀ باب الـشـفـا تویی آئـیــنـۀ تــمـام قـد مــرتـضــی تــویـی تـفـسـیـر عـبـد صـالـح بـی‌ادعـا تـویی ما شیـعه ایم و کار جهان شد به کام ما در هر نـمـاز سـمت تو باشد سـلام ما در مهد نور شهره به قرص قمر شدی در دلـبـری ز اهـل هـنـر با هـنر شدی هر جا نبـرد بود تو مرد خـطـر شدی ضرب المثل برای دل پر جگـر شدی مصداق با شـکـوه ابـالـفـضل می‌شود پـژواک لـفـظ کـوه ابا لـفـضل می‌شود جای تو هـست در دل تـقـدیـر کـربـلا با تو حـمـاسی است مـزامـیـر کـربـلا زیـبـاتـر است با تو تـصـاویـر کـربلا کعـبـه‌ست زیـر سـایـۀ تـأثـیـر کـربـلا محشر که دستهای تو باب شفاعت است سینه‌زن تو را چه خیال از قیامت است دست کـریم خستۀ بـخـشـش نـمی‌شود وقت عـطا مـعـطل خواهـش نمی‌شود عـبـاس جز به نـور سـتـایش نمی‌شود فضلش به صد کتاب نگارش نمی‌شود چـرخـیـده کـارها ز طـفـیـل کـریـم‌هـا عـبـاس بـوده مُــرشـد خـیـل کـریـم‌هـا ای سـایـه‌سـار عـالـمـیـان پـرچـم شـما ای تکـیـه‌گـاه پـیـر و جوان پرچم شما بـالاست تا ابـد به جـهـان پـرچـم شـما راه بـهـشـت داده نـشـان پـرچـم شـمـا زائر رسیـد صحـن تو و رستگـار شد شهـر بهـشـت در حَـرمت آشـکـار شد این دستها که رو به ضریحت دراز شد از روزگـار سـفـلـۀ دون بـی‌نـیـاز شد نـامت کـلـیـد بود و در بـسـته بـاز شد عباس گـفـتم و همه جا چـاره‌سـاز شد یا کاشف الکروب ببـین دل شکسته‌ایم تـنهـا به آسـتـان شـما چـشـم بـسـتـه‌ایم سوگـند بر خروش فـرات و خجـالـتت بر چـشم‌های خون زدۀ پر جـراحـتت بـر گـریـۀ حـسـیـن زمــان شـهـادتـت مبـهـوت مـانـده کربـبـلا از حـمـایـتت روح القدس به خامۀ خامـم نگـاه کرد مدحت دوباره حال مرا رو به راه کرد |